ωτοπάροχος

-ον, ΜΑ

αυτός που παρέχει τα αφτιά, που δίνει την ακοή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς*, ὠτός «αφτί» + -πάροχος (< παρέχω), πρβλ. ὁπλο-πάροχος].